We wrześniu 2014 roku brytyjski artysta Anish Kapoor ogłosił, że dodał Vantablack, najczarniejszą czerń jaką dotychczas stworzono, do zestawu stosowanych przez siebie kolorów. Czerń ta jest tak czarna, że absorbuje 99,96% widzialnego światła, przedstawiając jakąkolwiek pokrytą nią bryłę jako płaski przedmiot. Kapoor przejął wyłączne prawa do posługiwania się tym kolorem w sztuce, odcinając dostęp do niego innym artystom. Oburzyło to środowisko twórców. Jak bowiem pogodzić się z faktem, że ktoś ma jakikolwiek kolor na wyłączność? Inny Brytyjczyk – Stuart Semple, w proteście przeciw postawie Kapoora, opracował w 2016 roku najbardziej różowy z możliwych pigmentów i udostępnił go wszystkim – z wyjątkiem Anisha Kapoora. Wkrótce po tym nastąpiła riposta. Zanurzony w różowym pigmencie środkowy palec Kapoora obiegł cały świat. Semple nie pozostawił tego bez odpowiedzi. Rozpoczął prace nad odpowiednikiem Vantablack, który byłby dostępny dla wszystkich, oprócz Anisha Kapoora oczywiście. Po akcji croudfundingowej Semple osiągnął swój cel – w 2018 roku ukazał się Black 3.0, ultraczarna i ultramatowa farba akrylowa, pochłaniająca 99% światła. W przeciwieństwie do Vantablack, która jest szkodliwą dla ludzi powłoką z nanorurek, można ją nanosić pędzlem i zmywać wodą. Czy środkowy palec Kapoora zniknąłby w otchłani farby Black 3.0?